Айналайын

Ана... Өмірдегі ең киелі есім. Ананың алақанындағы жылылық, жүрегіндегі шексіз мейірім, көздеріндегі жанашырлық перзенті үшін қуат көзі. Дегенмен, бүгінгі қауырт тірлікте жақындарымыздан біршама алыстап, тіпті олармен кездесу, сөйлесу де сиреп бара жатқандай. Оның себебі неде? Есейіп, өз бетімізше өмір сүргенді жөн көрдік бе, әлде уақыттың тапшылығы ма? Мүмкін сағынбайтын шығармыз... Соңғы рет анаңызбен оңаша отырып сырласқаныңыз есіңізде ме? Қашан анаңыздың қалын біліп, жағдайын сұрадыңыз, қашан телефон шалдыңыз?

Біздің өмірімізге шуақ болған, жығылып сүрінсек қуат болған бар асылымыз, жанашырымыз Анамызға мүмкіндігінше алғысымызбен қатар жылы сөздерімізді де айта жүрейік. Себебі, сәби кезімізде Анамыздың мейіріміне біз қалай мұқтаж болсақ, Анамыз да біздің бір ауыз жылы сөзімізге мұқтаж.